رفلاکس معده به چه علتی رخ می‌دهد و درمان آن چیست؟

رفلاکس معده به حالتی گفته می‌شود که محتویات معده به مری بازمی‌گردد و حس سوزش ایجاد می‌کند. هر کسی در طول زندگی خود ممکن است دچار رفلاکس معده شود اما لزوما مبتلا به بیماری رفلاکس نیست. اگر رفلاکس معده بیش از دو بار در هفته رخ دهد می‌تواند نشان دهنده بیماری باشد و نیاز دارد که توسط پزشک بررسی شود اما کمتر از این میزان طبیعی است و نیازی به بررسی و درمان ندارد. افراد مبتلا به بیماری رفلاکس معده ممکن است سوزش سر دل، سوء هاضمه اسیدی، مشکل در بلع و احساس گیرکردن غذا در گلو را تجربه کنند. شایان ذکر است که بیماری رفلاکس معده مختص به سن خاصی نیست و می‌تواند از نوزادان تا افراد سالمند را درگیر خود کند. برای جلوگیری از بروز عوارض این بیماری فرد باید تحت نظر متخصص گوارش با تغییر شیوه زندگی و استفاده از دارو، درمان رفلاکس معده را شروع کند.

رفلاکس معده چیست؟

بیماری رفلاکس معده یا GERD یک اختلال مزمن سیستم گوارش است که بر عضله حلقه‌ای شکل بین مری و معده تأثیر می‌گذارد. این حلقه اسفنکتر تحتانی مری (LES) نامیده می‌شود. در افراد مبتلا به رفلاکس معده این عضله به درستی کار نکرده و کامل بسته نمی‌شود. درنتیجه فرد دچار بازگشت محتویات و اسید معده به داخل مری می‎‌شود.

علائم رفلاکس معده

علامت اصلی رفلاکس معده سوزش سر دل است که اغلب با سوزش قفسه سینه و بازگشت مایع ترش یا تلخ به گلو یا دهان همراه است. سوزش، فشار یا درد سر دل می‌تواند تا 2 ساعت ادامه داشته باشد و اغلب بعد از خوردن غذا بدتر می‌شود. دراز کشیدن یا خم شدن نیز می‌تواند منجر به سوزش سر دل شود. علائم خفیف و متوسط علائمی از رفلاکس است که نشان‌دهنده آسیب جدی به مری نیستند. این علائم می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

• درد قفسه سینه خفیف
• احساس گرفتگی گلو
• سوزش سر دل (به خصوص در شب یا بعد از غذا خوردن)
• مشکلات بلع
• احساس گیر کردن چیزی در گلو
• احساس سوزش مری
• خونریزی، یا خون در استفراغ یا مدفوع
• برگرداندن یا آروغ زدن غذا یا اسید معده
• سرفه مداوم
• آسم
• لارنژیت
• مشکلات خواب

علت بروز رفلاکس معده

علت اصلی رفلاکس اسید معده عملکرد نامناسب اسفنکتر تحتانی مری (LES) است. اسفنکتر تحتانی یک نوار عضلانی مدور در انتهای مری است. هنگامی که غذا قورت داده می‌شود، این عضله باز شده تا غذا و مایعات از دهان به معده بروند. سپس منقبض شده و دوباره بسته می‌شود تا محتویات از معده به سمت بالا حرکت نکنند. علل درست کار نکردن اسفنکتر تحتانی عبارتند از:

سبک زندگی

برخی عادات سبک زندگی ممکن است منجر به رفلاکس مداوم معده همراه با التهاب مری شود، مانند:

• سیگار کشیدن یا قرار گرفتن در معرض دود سیگار
• خوردن وعده‌های غذایی حجیم قبل از خواب
• زود دراز کشیدن بعد از غذا
• نوشیدن الکل

محرک‌های غذایی

برخی از غذاها ممکن است علائم رفلاکس معده را بیشتر کرده و تحریک کنند، از جمله:

• غذاهای خیلی چرب مانند غذاهای سرخ شده و فست فودها
• غذاهای ادویه‌دار
• برخی از میوه‌ها و سبزیجات مانند آناناس، گوجه فرنگی و مرکبات
• نوشیدنی‌هایی مانند قهوه، چای و نوشابه‌های گازدار

محرک‌های دارویی

سوزش سر دل و رفلاکس معده می‌تواند به علت مصرف برخی داروهای خاص ایجاد شود، مانند:

• آنتی کولینرژیک‌ها: مثل داروی جلوگیری از دریازدگی
• بتا بلوکرها: مثل داروهای فشار خون بالا یا بیماری قلبی
• گشادکننده‌های برونش: مثل داروهای آسم یا سایر بیماری‌های ریوی
• مسدود کننده‌های کانال کلسیم: مثل داروی فشار خون بالا
• داروهای فعال دوپامین: مثل داروهای بیماری پارکینسون
• پروژستین: مثل کنترل خونریزی غیر طبیعی قاعدگی یا پیشگیری از بارداری
• آرام بخش: داروهایی برای درمان بی‌خوابی یا اضطراب
• ضد التهابی غیر استروئیدی: استفاده بی‌رویه از داروهایی مانند آسپرین و ایبوپروفن
• تئوفیلین: داروهای آسم یا سایر بیماری‌های ریوی
• داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای: مثل داروهای درمان اختلال دوقطبی

اگر فکر می‌کنید یکی از داروهای شما موجب رفلاکس معده می‌شود، با پزشک خود صحبت کنید. هرگز بدون مشورت با پزشک دارو را تغییر نداده یا مصرف آن را قطع نکنید.

بیماری‌های زمینه‌ای

مشکلات سلامتی که ممکن است منجر به رفلاکس معده شوند عبارتند از:

• چاقی: زیاد بودن وزن و چاقی منجر به افزایش فشار چربی‌ها و عضلات اضافی به معده شده و می‌تواند منجر به رفلاکس معده شود.
• اختلالات بافت همبند: عضله LES حاوی مقداری بافت همبند است به همین دلیل برخی مواقع فرد به دلیل ابتلا به بیماری‌های بافت همبند دچار رفلاکس معده می‌شود.
• اختلال اضطراب مزمن: اضطراب ممکن است با کاهش فشار روی اسفنکتر تحتانی مری موجب رفلاکس معده شود.
• داشتن آسم: مشکلات تنفسی یا داروهای خاص آسم ممکن است موجب شل شدن عضله اسفنکتر و بیماری رفلاکس شوند.
• سندرم روده تحریک‌پذیر: در برخی مواقع سندرم روده تحریک پذیر منجر به ناهماهنگی بین عضلات مری، معده و روده شده و رفلاکس ایجاد می‌کند.
• داشتن فتق هیاتال: این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که بخشی از معده بالای دیافراگم به سمت قفسه سینه حرکت کند. اگر دیافراگم آسیب ببیند، ممکن است از عملکرد صحیح اسفنکتر تحتانی مری جلوگیری کند.

سایر شرایط محرک بیماری رفلاکس

برخی مواقع شرایط مقطعی منجر به بروز رفلاکس معده می‌شود. مثلا بارداری و افزایش سن از شرایطی هستند که ممکن است منجر به بروز رفلاکس شوند. در بارداری بزرگ شدن شکم و فشار آمدن به معده ممکن است منجر به رفلاکس معده شود. افزایش سن نیز ممکن است منجر به چاقی یا از دست دادن قدرت ارتجاعی عضله اسفنکتر شود که هر دو می‌توانند فرد را مبتلا به بیماری رفلاکس معده کنند.

روش‌های تشخیص بیماری رفلاکس معده

پزشک معمولاً سابقه پزشکی فرد را می‌گیرد و معاینه فیزیکی برای ارزیابی علائم او انجام می‌دهد. اگر علائم هشدار دهنده‌ای مانند درد قفسه سینه یا مشکل در بلع وجود داشته باشد، ممکن است نیاز باشد فرد به متخصص گوارش ارجاع شود یا آزمایش‌های خاصی را انجام دهد، مانند:

• پروب 24 ساعته pH سرپایی: یک لوله کوچک از طریق بینی وارد مری می‌شود. با کمک یک سنسور pH در نوک لوله میزان اسیدی شدن مری اندازه‌گیری می‌شود. فرد باید این تیوپ را حدود 24 ساعت همراه خود داشته باشد تا داده‌ها داخل لپ‌تاپ ذخیره شود.
• رادیوگرافی با کنتراست باریم: پس از نوشیدن محلول باریم، پزشک از تصویربرداری اشعه ایکس برای بررسی دستگاه گوارش فوقانی استفاده می‌کند.
• آندوسکوپی فوقانی: یک لوله انعطاف‌پذیر مجهز به یک دوربین کوچک وارد مری می‌شود تا آن را بررسی کرده و در صورت نیاز نمونه بافتی (بیوپسی) برداشته شود.
• مانومتری مری: یک لوله انعطاف‌پذیر از طریق بینی به مری وارد می‌شود تا قدرت ماهیچه‌های مری اندازه‌گیری شود.
• پایش pH مری: یک مانیتور در مری قرار داده می‌شود تا پزشک بتواند میزان اسیدی بودن آن را طی چند روز بررسی کند.

درمان رفلاکس معده

هدف از درمان رفلاکس معده کاهش میزان رفلاکس یا کاهش آسیب به پوشش مری ناشی از مواد اسیدی است. علائم رفلاکس معده می‌تواند با ایجاد تغییر در شیوه زندگی یا مصرف داروهای بدون نسخه کنترل شود. در نظر داشته باشید که ممکن است پزشکان تغییرات سبک زندگی، داروها، جراحی یا ترکیبی از این درمان‌ها را برای بهبود رفلاکس معده تجویز کنند.

تغییر رژیم غذایی و سبک زندگی

در بیشتر موارد ایجاد تغییراتی در رژیم غذایی و سبک زندگی می‌تواند به فرد کمک کند تا علائم رفلاکس معده را تا حد زیادی کم کرده و کنترل کند. مانند:

• اجتناب از غذاها و نوشیدنی‌های محرک: از مصرف غذاهایی که می‌توانند عضله اسفنکتر تحتانی مری را شل کنند، مانند شکلات، نعناع، غذاهای چرب، کافئین و نوشیدنی‌های الکلی اجتناب کنید. همچنین باید از خوردن غذاها و نوشیدنی‌هایی که در صورت ایجاد علائم باعث تحریک پوشش آسیب دیده مری می‌شوند، مانند مرکبات، گوجه فرنگی و فلفل اجتناب کنید.
• خوردن وعده‌های غذایی کوچک: خوردن وعده‌های کوچک نیز می‌تواند به کنترل علائم رفلاکس معده کمک کند. همچنین، خوردن وعده‌های غذایی حداقل 2 تا 3 ساعت قبل از خواب باعث می‌شود اسید معده پایین بیاید و معده شما تا حدی خالی شود.
• آهسته غذا خوردن: برای هر وعده غذایی وقت بگذارید و غذای خود را کاملاً بجوید. اگر بعد از خوردن هر قاشق یا لقمه کمی مکث کنید می‌تواند به شما کمک کند اسیده معده به بالا نشت نکند. فقط زمانی که لقمه را کاملاً جویده و قورت دادید لقمه بعدی را بردارید.
• عدم استعمال سیگار: سیگار کشیدن عضله اسفنکتر تحتانی مری را ضعیف می‌کند. ترک سیگار به کاهش علائم رفلاکس معده کمک می‌کند.
• بالا نگه‌داشتن سر هنگام خواب: خوابیدن بر روی یک بالشت مخصوص رفلاکس معده به کمک نیروی جاذبه موجب می‌شود تا رفلاکس محتویات معده به مری کاهش یابد. استفاده تنها از بالشت معمولی نه تنها کمکی به رفع مشکل رفلاکس معده نمی‌کند بلکه فقط فشار بیشتری به معده وارد می‌کند.
• حفظ تناسب اندام: اضافه وزن اغلب علائم رفلاکس معده را بدتر می‌کند. علائم رفلاکس معده بسیاری از افرادی که اضافه وزن دارند با کاهش وزن تسکین پیدا می‌کند.
• پوشیدن لباس‌های گشاد: تا جای ممکن از پوشیدن لباس‌هایی که کمر را فشار می‌دهند و یا به شکم و قسمت پایین مری فشار می‌آورند اجتناب کنید. زیرا این فشار ممکن است رفلاکس معده به مری را تحریک و تشدید کند.

درمان دارویی

داروهای مورد استفاده برای درمان رفلاکس معده تولید اسید را کاهش داده و می‌توانند به بهبود پوشش مری کمک کنند. پزشک ممکن است داروهای بدون نسخه یا نسخه‌ای مختلفی را برای درمان علائم توصیه کند، مانند:

• آنتی اسیدها: این داروها می‌توانند با خنثی کردن اسید موجود در مری و معده به بهبود سوزش سر دل کمک کنند. معمولا مصرف آنتی اسیدهای بدون نسخه باعث تسکین موقت یا نسبی علائم رفلاکس معده می‌شوند. برخی افراد باید از آنتی اسید همراه با عامل کف کننده استفاده کنند. این ترکیبات یک پوشش کف در بالای معده تشکیل می‌دهند تا از ورود رفلاکس اسید به مری جلوگیری شود. اما استفاده طولانی مدت از آنتی اسیدها می‌تواند عوارض جانبی از جمله اسهال، تغییر متابولیسم کلسیم (تغییر در روش تجزیه کلسیم در بدن) و تجمع منیزیم در بدن به همراه داشته باشد. مصرف بیش از حد منیزیم می‌تواند برای افرادی که بیماری کلیوی دارند خطرناک باشد.
• مسدود کننده‌های H2: برای درمان رفلاکس معده مزمن و سوزش سر دل، پزشک ممکن است داروهایی را برای کاهش اسید معده تجویز کند. این داروها شامل مسدود کننده‌های H2 هستند که به کاهش ترشح اسید در معده کمک می‌کنند. مسدود کننده های H2 عبارتند از: سایمتیدین، فاموتیدین و نیزاتیدین.
• مهارکننده‌های پمپ پروتون (PPIs): این داروها به عنوان پمپ اسید شناخته می‌شوند، که پروتئین مورد نیاز برای تولید اسید معده را کاهش می‌دهند. PPIها شامل دکسلانزوپرازول، اسموپرازول، لانسوپرازول، امپرازول، امپرازول/بی کربنات سدیم، پانتوپرازول و رابپرازول هستند.
• پروکینتیک‌ها: در موارد نادر، این داروها به تخلیه سریع معده کمک می‌کنند تا اسید زیادی باقی نماند. آن‌ها همچنین ممکن است به بهبود علائمی مانند نفخ، حالت تهوع و استفراغ کمک کنند. البته در نظر داشته باشید که این داروها می‌توانند عوارض جانبی جدی داشته باشند، بنابراین نباید بدون تجویز پزشک مصرف شوند. نمونه‌ای از پروکینتیک‌ها عبارتند از دومپریدون و متوکلوپرامید.

عمل جراحی

اگر تغییرات سبک زندگی و داروها به طور قابل توجهی علائم رفلاکس معده را بهبود ندهند، یا برای کنترل علائم به دوزهای بالای PPI نیاز داشته باشید، ممکن است متخصص گوارش جراحی را برای درمان رفلاکس معده تجویز کند. درمان‌های جراحی رفلاکس معده عبارتند از:

• جراحی لاپاراسکوپی فوندوپلیکاسیون: جراح قسمت بالای معده را در اطراف مری می‌دوزد. این کار به انتهای تحتانی مری فشار می‌آورد و به طور کلی موجب کاهش رفلاکس اسید معده می‌شود. پزشک این جراحی را یا از طریق لاپاراسکوپی (ایجاد سوراخ‌های کوچک در شکم) یا از طریق جراحی باز انجام می‌دهد.
• فوندوپلیکاسیون بدون برش از طریق دهان (TIF): شکل جدیدتر این جراحی از یک آندوسکوپ یا لوله کوچکی با دوربین استفاده می‌کند تا با زدن بست‌های پلاستیکی اطراف عضله اسفنکتر تحتانی مری آن را محکم کند. این روش نسبت به فوندوپلیکاسیون استاندارد کمتر تهاجمی است.
• جراحی‌های آندوسکوپی: طیف وسیعی از جراحی‌های آندوسکوپی برای درمان رفلاکس معده وجود دارد. مانند دوخت آندوسکوپی که از بخیه برای سفت کردن عضله اسفنکتر استفاده می‌کند و فرکانس رادیویی که از گرما برای ایجاد سوختگی‌های کوچک و درنتیجه کمک به سفت کردن عضله اسفنکتر استفاده می‌کند.
• کاشت دستگاه LINX: یکی دیگر از جراحی‌های کم تهاجمی درمان رفلاکس معده کاشت دستگاه LINX است. این دستگاه متشکل از حلقه‌ای از آهنرباهای ریز است که به اندازه کافی قوی هستند تا محل اتصال معده و مری را در برابر رفلاکس اسید معده بسته نگه دارند، درعین‌حال آنقدر ضعیف هستند که به غذا اجازه عبور می‌دهند.
• روش Stretta: پزشک لوله کوچکی را در مری قرار می‌دهد و از انرژی گرمایی فرکانس رادیویی پایین برای تغییر شکل عضله اسفنکتر تحتانی مری و رفع مشکل رفلاکس معده استفاده می‌کند.

عوارض رفلاکس معده در صورت عدم درمان

اگر برای مدت طولانی به رفلاکس معده مبتلا هستید، اسید معده می‌تواند به مری شما آسیب رسانده و مشکلات بیشتری ایجاد کند. با گذشت زمان، التهاب مزمن مری ناشی از رفلاکس معده و عدم درمان آن می‌تواند باعث ایجاد موارد زیر شود:

• زخم شدن مری: ممکن است زخم شدن مری خونریزی کند و بلع را دردناک کند.
• باریک شدن مری: زخم و التهاب‌ها ممکن است موجب باریک شدن مری شده و بلع را دشوار کند. برای درمان این مشکل ممکن است نیاز به عمل جراحی باشد.
• التهاب بافت مری (ازوفاژیت): اسید معده می‌تواند بافت مری را تجزیه کند و باعث التهاب، خونریزی و گاهی اوقات زخم باز شود. ازوفاژیت می‌تواند باعث درد شده و بلع را دشوار کند.
• باریک شدن مری (تنگی مری): آسیب اسید معده به قسمت تحتانی مری باعث ایجاد بافت اسکار می‌شود. بافت اسکار مسیر غذا را باریک می‌کند و منجر به مشکلات بلع می‌شود.
• مشکلات ریوی: اگر رفلاکس به پشت گلو برسد، می‌تواند باعث تحریک و درد شود. همچنین می‌تواند وارد ریه‌ها شده و منجر به آسپیراسیون شود. اگر این اتفاق بیفتد، صدای ممکن است خش‌دار شود. همچنین ممکن است با احتقان قفسه سینه و سرفه طولانی همراه باشد. اگر ریه‌ها ملتهب شوند، ممکن است منجر به آسم، برونشیت و احتمالاً حتی ذات الریه شود.
• آسیب به مینای دندان: رفلاکس اسیدی معده اگر به مینای دندان برسد ممکن است موجب آسیب و پوسیدگی مینا شود. زیرا این ماده اسیدی بسیار قوی است و PH آن به مینای دندان آسیب جدی می‌رساند.
• بیماری‌های تشدید کننده احتمال سرطان مری (مری بارت): آسیب ناشی از اسید می‌تواند باعث ایجاد تغییراتی در بافت پوشاننده قسمت تحتانی مری شود، این تغییرات با افزایش خطر ابتلا به سرطان مری همراه است.

پیشگیری از رفلاکس معده

برخلاف بسیاری از مشکلات پزشکی، بیماری رفلاکس معده تقریباً قابل پیشگیری است. برای جلوگیری از برگشت اسید معده می‌توانید اقدامات زیادی انجام دهید. البته در نظر داشته باشید که آنچه به پیشگیری از رفلاکس معده در یک فرد کمک می‌کند، ممکن است لزوماً برای دیگری مناسب نباشد.

• اجتناب از برخی داروها: برخی داروها می‌توانند خطر ابتلا به رفلاکس معده را افزایش دهند، یا با شل کردن اسفنکتر تحتانی مری، موجب تداخل در روند گوارش و بازگشت اسید به مری شوند. این داروها عبارتند از:
  • داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی یا NSAIDs
  • مسدود کننده‌های کانال کلسیم (اغلب برای درمان فشار خون بالا استفاده می‌شود)
  • برخی از داروهای آسم، از جمله بتا آگونیست‌ها مانند آلبوترول
  • آنتی کولینرژیک‌ها (داروهایی که برای درمان بیماری‌هایی مانند آلرژی فصلی و گلوکوم استفاده می‌شوند)
  • بیس فسفونات‌ها (برای افزایش تراکم استخوان استفاده می‌شود)
  • آرام‌بخش و مسکن
  • آنتی بیوتیک
  • پتاسیم
  • قرص آهن
• اجتناب از مصرف دخانیات: نیکوتین می‌تواند عضله اسفنکتر تحتانی مری را شل کرده و در توانایی بزاق برای خنثی کردن اسید از مری اختلال ایجاد کند.
• اجتناب از مصرف الکل: الکل نیز می‌تواند باعث شل شدن عضله اسفنکتر تحتانی مری شده و یا ماهیچه‌های مری را دچار اسپاسم کند. درنتیجه فرد مبتلا به رفلاکس معده می‌شود.
• داشتن رژیم غذایی بدون گلوتن: گلوتن، پروتئینی است که در غلاتی مانند جو، دانه چاودار و گندم یافت می‌شود، ممکن است باعث ایجاد یا تشدید علائم رفلاکس معده شود.

سخن آخر

همانطور که در این مقاله بیان شد، رفلاکس معده نوعی عارضه گوارشی است که می‌تواند فرد را تا آخر عمر درگیر کند. با توجه به شدت و علائم این مشکل بیمار می‌تواند از تغییر سبک زندگی، درمان‌های دارویی و جراحی برای کنترل و رفع کامل رفلاکس معده استفاده کند. اگرچه ممکن است در ابتدا این عارضه کوچک شمرده شود، اما در صورت عدم درمان و در طولانی‌ مدت ممکن است عوارض جانبی سنگینی به همراه داشته باشد.

سوالات متداول

چه غذاهایی می‌توانند علائم رفلاکس معده را تشدید کنند؟

برخی مواد غذایی موجب رفلاکس اسید معده و سوزش می‌شوند مانند: غذاهای ادویه‌دار، غذاهای سرخ شده، غذاهای چرب (از جمله لبنیات)، شکلات، سس‌های گوجه فرنگی، سیر و پیاز خام، الکل، قهوه و نوشابه‌های گازدار و مرکبات.

آیا مصرف برخی مواد غذایی می‌تواند به بهبود علائم رفلاکس معده کمک کند؟

بله، مواد غذایی با فیبر بالا، غلات کامل مانند برنج قهوه‌ای، بلغور جو دوسر و نان‌های سبوس‌دار می‌توانند به توقف علائم رفلاکس معده کمک کنند. آن‌ها با جذب اسید معده احتمال رفلاکس را کاهش می‌ذهند. همچنین پروتئین بدون چربی و کم چرب نیز می‌توانند علائم رفلاکس اسید معده را کاهش دهند.

آیا درمان گیاهی و دمنو‌ش‌ها به بهبود علائم رفلاکس معده کمک می‌کنند؟

برخی از دمنوش‌های گیاهی مانند چای میوه‌ای و دمنوش نعنا به دلیل اسید بالایی که دارند می‌توانند علائم رفلاکس معده را بدتر کنند. چای زنجبیل و بابونه به همراه مقداری عسل می‌توانند بهترین دمنوش برای افراد مبتلا به رفلاکس معده باشند.

آیا رفلاکس معده درمان قطعی دارد؟

بله، اگر علائم رفلاکس معده با تغییر عادات سبک زندگی و داروها نتواند کنترل شود می‌توان با انجام جراحی آن را درمان کرد.

درمان رفلاکس معده در نوزادان چیست؟

رفلاکس در نوزادان می‌تواند با تغییر وضعیت بدن هنگام بیداری، حجم تغذیه کمتر، استفاده از مواد غلیظ کننده (مانند غلات برنج)، شیر خشک ضد تهوع، شیرخشک‌های هیدرولیز شده یا اسید آمینه و همچنین حذف شیر گاو و تخم مرغ از رژیم غذایی مادر درمان شود (منبع).

آیا رفلاکس معده در نوزادان خطرناک است؟

تا زمانی که کودک سالم است و بدون درد و ناراحتی به خوبی رشد می‌کند، رفلاکس معده دلیلی برای نگرانی نیست. این عارضه با بزرگتر شدن نوزاد کمتر می‌شود. اما ادامه رفلاکس معده نوزاد پس از 18 ماهگی غیرعادی است و باید به پزشک مراجعه شود (منبع).

برای درمان رفلاکس معده در بارداری چه‌کار کنم؟

رفلاکس معده در بارداری 100% درمان نمی‌شود اما رعایت برخی موارد از تشدید سوزش سر دل در دوران بارداری جلوگیری می‌کند مانند دراز نکشیدن بعد از خوردن غذا، بلند نگه‌داشتن سر هنگام خواب، اجتناب از غذا خوردن 2 ساعت قبل از خواب، عدم مصرف غذاهای تند، اسیدی یا سرخ شده، پایین آوردن حجم وعده‌های غذایی و آهسته غذا خوردن.

شیوع رفلاکس معده چقدر است؟

رفلاکس معده عارضه‌ای است که حدودا در 20% از بزرگسالان شیوع دارد (منبع).

بالشت طبی مخصوص رفلاکس معده چیست؟

بالشت‌های طبی مخصوص رفلاکس معده شیب بیشتری داشته و مثلثی شکل هستند. این کمک می‌کند تا محتویات معده نتواند بالا بیاید و به مری برسد.